ที่มาแห่งรางวัล

นานเหลือเกิน ที่เหินห่าง ร้างชิดใกล้       มอบด้วยใจ ให้บุคคล ตนเกี่ยวข้อง

สถานที่แหล่ง แห่งเกลาเรา เข้าครรลอง               หวังหมายปอง ส่องนำสู่ อยู่เพียงพอ

บ้านนาเตย เอ่ยคมคำ ย้ำจากครู          ให้เราสู้ รู้สำนึก ศึกษาต่อ
อุปสรรค เจอขวากหนาม ห้ามคิดท้อ         คำสอนพ่อ ขอเพียงเรา ก้าวข้ามไป

คณะราษฎร์ มัธยม บ่มเพาะคน        เรียนเข้มข้น ค้นตำรา กว่าจะได้
ตกผลีก ฝึกการใช้ ภาษาไทย            ศัพท์มากมาย หลายวลี ริเริ่มเป็น

ดารุสสลาม งามเด่น เป็นผู้นำ       ร่ายเรียงร้อย ถ้อยคำ ยังจำเห็น
ปราศรัยพูด ดุจประธาน อ่านประเด็น          ผิดหลักเกณฑ์ ไม่เจนจัด หัดจนนาน

ราชภัฎ ยะลา มาวัยแก่          เสาร์อาทิตย์ มิตรแท้ แผ่สุขสนาน
คบบัณฑิต ชีวิตรอด ตลอดกาล           พบอาจารย์ ผ่านวิชา สาระดี

สงขลา นครินทร์ ถิ่นสว่าง        ส่องกระจ่าง สร้างมนุษย์ ผุดศักดิ์ศรี
เสียสละ พระบิดา สามัคคี                    ผูกไมตรี มีเครือข่าย ทั่วกระจาย

มสธ. ก่อเกิด เลิศปัญญา         รู้เวลา รู้หน้าที่ มิสหาย
ด้วยตนเอง เร่งเรียนรู้ ดูเดียวดาย        แต่ผ่อนคลาย สบายใจ ได้จบมา

ขอขอบคุณ ทุนเดิม เสรืมสะพรั่ง     สองกำลัง ทั้งอาจารย์ สถานศึกษา
เจียระไน ภาษาไทย ในสายตา                    แววสง่า คว้ารางวัล สำคัญเอย

ตอฮีรน...ร้อยกรอง
มอบแด่...เพื่อนพ้องน้องพี่ที่เคยพึ่งพา
   และครูบาอาจารย์ ทุกสถานศึกษาที่เคยร่ำเรียนมา