ต้นเมษา ตกลงมา ฟ้าเตือนจำ บอกตอกย้ำ โลกบอบช้ำ คนทำลาย
เหตุไฉน ใจสังหรณ์ เร่าร้อนจัง ใครบ้าคลั่ง ยังอิดโรย โหยกระหาย
ผลประโยชน์ โอดครวญล้น พ้นอับอาย ทั้งนางนาย ซ่อนร้ายกาจ มิอาจรู้
เหตุไฉน ใต้ร่มร้อน กัดกร่อนชาติ กี่ล้านบาท พินาศพร่า น่าหดหู่
เนียนแยบยล คนบงการ มารเฝ้าดู คอยเชิดชู ผู้วางร่าง สร้างเล่ห์กล
เหตุไฉน ในฤดูร้อน ฝนยังจร ไม่หยุดหย่อน ไฟก็ย้อน หลอนทุกหน
ใต้ระอุ ดุดันฆ่า ประชาชน สุขโดนปล้น ทนร้อนหนาว ยืดยาวนาน
ตอฮีรน...ร้อยกรอง
