เที่ยวนี้ที่หลีเป๊ะ
ตะโล๊ะหะลอกอตอตือร๊ะ วันพบปะทัศนศึกษา
จากยะลาถึงท่าปากบารา ตั้งหน้าตั้งตาร่วมพาเสบียง
จากยะลาถึงท่าปากบารา ตั้งหน้าตั้งตาร่วมพาเสบียง
สี่สิบห้าชีวามาพอเหมาะ ผ่านลัดเลาะเกาะแก่งแหล่งชื่อเสียง
ปะการังยังเห็นเป็นรายเรียง ปลาอยู่เคียงเพียงพอขอว่ายวน
หาดทรายขาวยาวเหยียดเฉียดแนวป่า น้ำครามฟ้าตระการตายลน่าสน
บริสุทธิ์ผุดผ่องส่องใจคน สุขเหลือล้นผ่านพ้นผจญภัย
หลีเป๊ะสวยด้วยทะเลยามโพล้เพล้ งามเสน่ห์เตร็ดเตร่เดินเนินเกาะใหญ่
คนพลุกพล่านสนุกสนานกันไป คงเหลือไว้ให้เราสองต้องจดจำ
เบตงคงไม่ลืม
บ่อน้ำร้อนพักผ่อนหย่อนใจกาย ไอน้ำฟุ้งกระจายคายอบอุ่น
ชื่นชีวาน่าเชยชมสมดุล ชุลมุลลุ้นสว่างข้างแสงเทียน
ช่วงเพิ่งผ่านกาลเวลามาล่องแก่ง หมดเรี่ยวแรงแสงตะวันผันแปรเปลี่ยน
อัยเยอร์เวงเปล่งรัศมีที่แวะเวียน ภูมิปัญญาอาเซียนเรียนรู้มา
เมฆหมอกบอกเราเข้าใจตระหนัก สูงยิ่งนักเชิงประจักษ์ยังรักกล้า
ฝันให้ไกลไปให้ทันวันเวลา แม้เหนื่อยหล้าเราหรรษาพาสุขใจ
สวยหลากสีมีมากพันธ์ุเป็นพันอย่าง ดอกไม้งามท่ามกลางเขากว้างใหญ่
ดอกเมืองหนาวทอดยาวไกลงามนั้นไซร้ หรือจะเท่าน้ำใจเรามีให้กัน
ลูกเสือเพื่อบทเรียน
การอบรมบ่มเพาะเหมาะสถานที่ ฝึกคนดีมีวินัยใจลูกเสือ
ทรหดอดทนดุจคนพายเรือ ทุกหยาดเหงื่อเพื่อน้องหนูสู่ปลายทาง
เด็กน้อยๆคอยครูผู้สู้งาน ประสบการณ์ผ่านชีวิตคิดเสริมสร้าง
คอยพวกเราเอาใจใส่ให้หนทาง จงก้าวย่างอย่างเชื่อมั่นฝันเป็นจริง
นอนกลางดินกินกลางทรายอย่าเขินอาย ชีวิตอีกมากมายขาดหลายสิ่ง
ใครหนอใครไร้โอกาสขาดพึ่งพิง อย่าทอดทิ้งจริงจังช่วยด้วยตั้งใจ
การลูกเสือเอื้ออาทรสอนเราไว้ เรียนรู้เข้าใจคิดติดนิสัย
ปทุมธานีมหาวิทยาลัย ส่องนำชัยมีแต่ให้ห่วงใยเรา
